Geschreven door Aljan Scholtens op 3 september 2025

Vroeger moest je een beetje zuinig zijn met je kaarten. We hadden namelijk een limiet op het aantal kaarten per account. Niet omdat we flauw wilden doen, maar omdat het technisch handiger was. Toch voelde het niet goed. Want je wilt als kaartmaker gewoon makkelijk een nieuwe kaart kunnen toevoegen.

Die beperking is nu weg. Je kunt zoveel kaarten maken als je nodig bent. Maar die vrijheid roept ook een nieuwe vraag op: wanneer maak je eigenlijk een nieuwe kaart? Want alles op één kaart proppen ‘omdat het kan’ is niet per se slim. In deze blog geven we je een paar denkkaders die wij zelf ook gebruiken.

1. Thema first

Elke kaart heeft een doel. En een goed doel verdient focus.

Is je kaart bedoeld voor recreatie in de regio? Een festival? Een duurzaamheidsinitiatief? Gebiedsontwikkeling? Hoe scherper het thema, hoe makkelijker je boodschap overkomt. Ook handig als je je kaart in een campagne of op een website wilt gebruiken: één duidelijk verhaal = minder verwarring.

Neem de kaart van PlantFWD: een festival over plantaardig eten in Amsterdam. Alles op de kaart draagt bij aan dat ene thema, van locaties tot verhalen en sprekers. Dat maakt het voor bezoekers meteen helder: dit gaat over de toekomst van voedsel, en waar je die kunt proeven.

2. Denk in doelgroepen

Niet elke kaart is voor iedereen. Een kaart voor jonge gezinnen ziet er anders uit dan een kaart voor beleidsmakers. Logisch. Misschien gebruik je bij de één meer video, bij de ander juist meer verdieping.

Stel jezelf één simpele vraag: Wie wil ik met deze kaart echt bereiken?

En als je daar meerdere antwoorden op hebt, dan is dat soms al een hint: misschien zijn dat dus meerdere kaarten.

Een mooi voorbeeld: Groener Groningen. Hun kaart brengt duurzame locaties in de stad in beeld, speciaal voor inwoners die duurzamere keuzes willen maken. Denk aan tweedehandswinkels, energiecoaches of een lokale voedselcoöperatie. Die focus maakt het herkenbaar en bruikbaar.

3. Let op complexiteit

Kaarten kunnen groeien. Soms iets te enthousiast. Wat begon als een overzicht van leuke plekken, is ineens een ondoordringbare jungle van categorieën, routes en locaties. Als je merkt dat je zelf het overzicht kwijtraakt, dan doen je gebruikers dat waarschijnlijk ook.

In dat geval is het slimmer om op te splitsen. Maak aparte kaarten met een eigen focus, en verbind ze waar nodig met elkaar. Zo behoud je rust én diepgang.

De Hondsrug doet dit goed. Op de hoofdkaart zie je de highlights van de regio. Maar als je verder klikt, kom je bij subregio’s met hun eigen verhalen, routes en beleving. Eén kaart als landingsplek, de rest als verdieping.

4. Routes verdienen hun eigen podium

Dit is de vraag die we het vaakst krijgen: ‘Ik heb al een kaart met routes, moet ik daar dan nog een losse route-kaart naast maken?’

Ons korte antwoord: ja, als die route meer wil vertellen.

Stel: je hebt een algemene kaart met wandel- en fietsroutes. Maar één van die routes springt eruit. Je wil audio toevoegen, stops toelichten, misschien zelfs een mini-verhaal vertellen. Dan heeft die route z’n eigen kaart verdiend. Met z’n eigen introductie, z’n eigen opmaak, z’n eigen sfeer.

Je kunt dan nog steeds vanuit je hoofdkaart naar deze route verwijzen. Maar je geeft de gebruiker de ruimte om echt ín de ervaring te stappen. Denk aan een podwalk, een beleefroute of een erfgoedwandeling: dat soort routes vragen om hun eigen aandacht.

Tot slot: vrijheid is geen chaos

Dat je nu onbeperkt kaarten kunt maken, betekent niet dat je dat ook zomaar moet doen. Een nieuwe kaart is een krachtig instrument, gebruik hem bewust. Denk na over je thema, je doelgroep, je complexiteit. En als het goed voelt? Gewoon doen.

Laten we samen mooie kaarten maken 🚀.